خبرهاى جديد
جمعه 7 دی 1403
و همچنین می گوید[1]: اگر شماها مرا ترک بکنید , من مثل شماها می شنوم واطاعت می کنم از کسی که شماها او را امیر قرار دادید, ومن برای شماها وزیر باشم بهتر است تا اینکه امیر باشم"[2].
و اما استدلال هم به این آیه کریمه که می فرماید: (قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا )[3]. من شما را برای مردم امام قرار می دهم.
پس می گوییم :شماها چه گونه این آیه را تفسیر می کنید: (وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ )[4]. وآنها را جزء میمونها وخوکها وبندگان طاغوتشان قرار داد.
پس با این حساب بندگی برای طاغوت هم منصب الهی است؟
و يا اين گفته خداوند: (وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً)[5] ,ما قلبهاى آنها را مثل سنگ قراردادیم.
پس آیا کسی که قلبش مثل سنگ است هم منصب او الهی است؟
مگر خداوند جهل ونادانی را زشت قرار نداده است؟
سپس معنی اتیان یعنی نبوت , پس تفسیر این گفته خداوند چه مشود:( سَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ كَمْ آتَيْنَاهُمْ مِنْ آيَةٍ بَيِّنَةٍ) [6].
و همچنین این گفته خداوند: (وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانْسَلَخَ مِنْهَا)[7].
پس این یعنی بنی اسرائیل لعنت شده اند و آنها برادر میمون وخوک , با این حساب شما که غریب وعجیب است به پیامبری رسیدند!!
و همچنین اگر اصطفاء بمعنای نبوت باشد, پس تفسیر این گفته خداوند چه می شود: (إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ)[8].
و بعد از آن فرمودند: (فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا) (فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ وَكَفَى بِجَهَنَّمَ سَعِيرًا) [9] .
پس با این حال این را می رساند عده ای از انبیاء ایمان آوردند وعده ای هم ایمان نیاوردند ویعنی کفر ورزیدند.
و در جای دیگری می فرماید: (ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ)[10].
و اگر ما بیاییم واین آیات بر انبیاء و یا ائمه مطابقت دهیم معلوم می شود بعضی از آنها ظالم وبعضی مقتصد وبعضی هم در سبقت گیرنده هستند.
پس آیا انسان عاقل اینها را میگوید؟
[1] - نگاه بکن : نهج البلاغة جـ 1 ص ( 181 )
[2] - نهج البلاغة جـ 1 ص ( 182 )
[3] - البقرة: ١٢٤
[4] - المائدة: ٦٠
[5] - المائدة: ١٣
[6] - البقرة: ٢١١
[7] - الأعراف: ١٧٥
[8] - آل عمران: ٣٣
[9] - النساء: ٥٤ - ٥٥
[10] - فاطر: ٣٢